‘Father and Daughter’ draait om een heel simpel, maar daardoor des te aansprekender, gegeven. Een meisje en haar vader fietsen over de dijk. Ze stoppen, hij neemt afscheid en roeit weg in een bootje. Zij wacht vergeefs op zijn terugkeer, komt telkens weer kijken of hij is teruggekomen. Zelfs als ze ouder wordt en uiteindelijk zelf oud is blijft ze terugkeren naar diezelfde plek op de dijk. Wanneer ze stokoud is, is het water achter de dijk een polder geworden en gaat ze zelf het gras op, op zoek naar haar vader. Het verhaaltje is herkenbaar voor iedereen, met universele thema’s als ouder worden, loslaten, de kracht van familiebanden en het koesteren van herinneringen. Zonder gebruik te maken van dialogen weet Dudok de Wit precies de juiste boodschap over te brengen, zijn publiek te ontroeren en te raken in het hart.
